موفقهای بزرگ پنداره های بزرگتری دارند

برای اغلب ما خطر بزرگتر این نیست که هدفهای بیش از اندازه بزرگ داریم و نمی توانیم به آنها برسیم، بلکه اشکال اینجاست که هدفهای بیش از اندازه نازل داریم و به آنها می رسیم.

میکل آنژ

به شما توصیه می کنم که هرگز پنداره خود را محدود نکنید. بگذارید پنداره ای بزرگ داشته باشید. وقتی با دیو لینیگر، مدیر عامل ری ماکس، بزرگترین شرکت ملک و املاک کشور مصاحبه می کردم او به من گفت: «همیشه رویاهای بزرگ داشته باش. رویاهای بزرگ اشخاص بزرگ را به خود جذب میکند.» ژنرال و سلی کلارک اخیراً به من گفت: «داشتن رویای بزرگ در مقایسه با داشتن رویای کوچک به انرژی زیادتری احتیاج ندارد» تجربه خود من نشان می دهد که یکی از تفاوتهای معدود میان موفقهای بزرگ و بقیه مردم در این است که موفقهای بزرگ صرفاً رویاهای بزرگ تری در سر دارند. جان کندی رویایش این بود که انسانی را در کره ماه پیاده کند. مارتین لوترکینگ در رویایش کشوری رها از تبعیضهای نژادی و بی عدالتی می دید. بیل گیت در رویای جهانی است که هر خانه ای یک کامپیوتر متصل به اینترنت داشته باشد. باک مینیستر فولر رویای جهانی را در سر داشت که همه مردم دسترسی به برق داشته باشند.

فوق موفقها دنیا را از زاویه دید متفاوتی نگاه می کنند. آنها دنیایی را می بینند که در آن اتفاقات حیرت انگیز رخ می دهد، جایی که در آن میلیاردها انسان می توانند زندگی خود را بهبود ببخشند، جایی که در آن فن آوری جدید می تواند طرز زندگی ما را تغییر بدهد، جایی که منابع موجود در اختیار توده های مردم قرار بگیرد. به اعتقاد فوق موفقها همه چیز امکان پذیر است. آنها معتقدند نقش مهمی در ایجاد چنین دنیایی دارند.

وقتی مارک ویکتور هنسن و من نخستین کتاب از مجموعه غذای روح را منتشر کردیم، آنچه آن را «پنداره سال ۲۰۲۰» می نامیم، پنداره بزرگی بود:

فروش یک میلیارد نسخه از این کتاب به منظور کسب درآمد ۵۰۰ میلیون دلاری برای امور خیریه تا سال ۲۰۲۰٫ ما کاملاً می دانستیم و هنوز هم می دانیم که چه می خواهیم بکنیم.

اگر انتخابهای خود را محدود به آنچه منطقی یا امکان پذیر به نظر می رسد بکنید، رابطه خود را با آنچه به راستی می خواهید قطع میکنید و آنچه باقی می ماند چیز زیادی نیست.